Limburg, South-Netherlands, circa 1780
41 cm lang x 15 cm breed x 19 cm diameter
Gestoken en polychroom beschilderd eikenhout met natuurlijke hoorns.
Bokkenkop van polychroom beschilderd eikenhout met natuurlijke bokkenhoorns. Limburg, ca. 1780.Bokkenrijders In de 18e eeuw werden de Landen van Overmaas, die ongeveer Zuid-Limburg omvatten, geteisterd door rondtrekkende bedelaars en vagebonden. Rondom deze landlopers ontstond gaandeweg de legende van de Bokkenrijders, die een verbond zouden hebben gesloten met de duivel. Het Maasdal werd in de achttiende eeuw herhaaldelijk getroffen door extreem koude winters, veepest en misoogsten. De bevolking had het zwaar. Er heerste werkloosheid en velen hadden grote moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Om toch rond te kunnen komen pleegden vele arme mensen kleine misdaden, zoals het stelen van graanschoven op de akkers of hout uit het bos. Hier en daar vormden zich kleine benden die kerken binnendrongen en rijke burgers of burgers overvielen. Om de misdadigers en landlopers hun vergrijpen te laten bekennen werd in de 18e eeuw op grote schaal gebruik gemaakt van foltering. Duimschroeven, de Spaanse stevel en de wipgalg waren populaire folterwerktuigen onder de gerechtsdienaren. Meestal biechtte een arrestant na foltering alles op waarvan hij beschuldigd werd. Daarbij noemde hij dan vaak ook nog een hele lijst van medeplichtigen. Zo leidde een onderzoek in 1745 naar een reeks diefstallen waar in eerste instantie 7 verdachten waren, tot het ophangen van 87 (!) personen. In 1750 werden er 30 mensen opgehangen en in 1770 zelfs 375 (!). Bij deze laatste golf van vervolgingen werd voor het eerst de naam 'Bokkenrijders' genoemd. Bijgelovige burgers en boeren waren ervan overtuigd dat deze bokkenrijders een geheim verbond hadden gesloten met de duivel. Op hun bokken vlogen ze door de lucht van het ene misdrijf naar het andere.
Provenance:
Nederlandse particuliere collectie
Verkocht
